Derinin İyi Huylu Tümörleri

İyi deri tümörleri doğuşta veya yaşamın ilerleyen zamanlarında görülebilir. Kalıtsal özellik taşıyabileceği gibi tamamen çevresel faktörler ile de gelişebilir.

Deride en sık görülen iyi huylu tümörü yağ bezlerinden kaynaklanan kistlerdir ( sebase kist ). Derinin yağlanmasını sağlayan ve kurumasını önleyen yağ bezlerinin deriye açılma bölgelerinde tıkanmaların olmasıyla bez içerinde üretilen yağ dışarıya çıkamaz ve birikim göstererek deri altında kitleye neden olur. Üretilen yağın koyu kıvamlı olmasıyla dışarı çıkmakta zorlanması ve birikim oluşturması da diğer bir etkendir. Küçük bezlerde birikmiş yağın steril koşullarda uygun şekilde sıkılarak çıkarılması geçici bir tedavi şeklidir. Biriktikçe sıkılarak takip edilebilir. Yağ kesesi içerisine ilaç sıkılarak yapılan tedavi yöntemleri kötü sonuçlara neden olabilir. En iyi ve etkin tedavi şekli cerrahi olarak kesenin çıkarılmasıdır.

Güneş kaynaklı derinin renklenmesi ( solar lentigo ) veya kabuklanması ( solar keratoz ) derinin iyi huylu değişimlerindendir. Tedavi estetik amaçlı olarak yapılır. Ancak kenarlarında kızarıklık yara gelişimi, kanama gibi değişiklik gösterirlerse mutlaka tedavi edilmelidir.

Deri boynuzları deri üzerinde biriken aşırı keratinize yapılar ile oluşan deri çıkıntılarıdır. Yassı hücreli deri kanserine dönüşme riskleri nedeniyle cerrahi olarak çıkarılmaları gereklidir.

Solar lentigo doğal veya yapay ultraviyole ( solarium ) ile oluşan tek veya çok sayıda sınırlı renkli deri lezyonlarıdır. Açık kahverengi veya güneş yanığı rengindedir. Genellikle tedavi gerektirmez ancak kozmetik yönden rahatsız edici ise yüzeyel tıraşlama veya sıvı nitrojen uygulanabilir.

Bowen hastalığı potansiyel olarak deri kanserine dönüşüm riski içerir. Deriden hafif kabarık, bayazımsı kepekli kabuklar içeren yapıdadır. Kabukların altı düzensiz ve kırmızı renklidir.

Queyrat eritroplazisi genital genital bölgede kadife görünümlü kırmızı plaklar şeklinde görülür.

Paget hastalığı meme başı ve çevresinde kabuklanma, sulanma ve ilthaplanma görülür. Lezyonlu bölgenin sertleşmesi ve ülserleşmesi kanser gelişimini düşündürmelidir.

Lökoplaki mukozal alanlarda yani ağız, genital ve anal bölgelerde beyaz rekli lezyonlardır. Güneş ışını, tütün, sağlıksız diş protezleri ve diş çürükleri lökoplaki gelişimine neden olabilir. Ağız veya dudak bölgesindeki lökoplakilerin 10 tıllık takiplarinde %2.4, 20 yıllık takiplerinde %20 oranında yassı hücreli deri kanserine değişim bildirilmiştir.

Lentigo maligna güneş etkisi ile hasar görmüş ve incelmiş ( atrofik ) deri üst tabakası ( epidermis ) alanlarındaki düzensiz renkli lezyonlardır. Kötü huya dönüşme riski vardır.